15 Ağustos 2013 Perşembe

Nişan Al...Ateş..=(

Aslında moreller bozuk...Her yerde insanlar ölüyor ve hep saçma sapan politikalar yüzünden. Nerede, kim, " benim dediğim olacak" ego savaşına girdiği zaman bu uğurda haklı da olsa haksız da can almaya kadar gidebiliyor. Sonuç ise arada binlerce masumun katlolduğu ve bizim balık hafızalarımız. 


Çünkü uzakta ki ateş bizi yakmıyor diye sadece izleriz...Kimi Anodolundan Gezi'yi izledi, kimi batıdan Rojovayı, kimi ise uzaklardan Mısır'ı ve bunlar çok taze olanlar daha niceleri var...Tek gerçek insanların öldüğü ve "yaşama" hakkını kimsenin siyaset uğruna öyle yaptık oldu der gibi alamayacağı....Tüm bunlardan ötürü siyaseti de siyasetçileri de hiç sevmem çünkü neyi savunuyor olursa olsunlar, alttan alta insan faktörünü yok edip, ego tatmin ediyorlar. Herkes istiyor ki benim dediğim olsun, benim isteklerimi yerine getirsin "başımızdakiler"... böyle kendisi gibi düşünmeyenler hemen ötekileşiyor ve istenmiyor oluyor ve sonuç koca dünya bir ırka yetmiyor...Halbu ki etiketlerden kurtulup insanları olduğu gibi sevsek, benzetmeye zorlamasak kendimize ne mutlu olur bize...Doğada milyonlarca hayvan aynı dili konuşmadan bir zincir içinde ve uyum içinde yaşıyor gidiyor...

Ama biz beceremiyoruz işte, beceremeyince de kurtulmak istiyoruz çünkü kolayı o ---> 
Nişan Al ve Ateş...

 
 Evet malesef, Nişan'nın bir iyi bir de kötü anlamı var...Aslında ikisi de hedef almak ama birinde bir yaşamı sonlandırırken, diğerin de yaşamınıza belki çok güzel bir anlam katacak olan evliliğe hedef alıyorsunuz. İşte dünya dönüyor ve gidiyor ama siz de yaşıyorsunuz bir ölçüde. Yazının buraya kadar olan kısmında içinizi çok kararttığımın farkındayım ama gerçek bu gözleri kapamanın anlamı yok. 


Bir yandan da psikolojinizi koruyup kendi yolunuza da devam etmeniz gerekiyor. Fatih'le biz de öyle yaptık. Bundan neredeyse bir sene önce 24 Ağustosta Söz - 25 Ağustosta ise Nişanımızı...Fatih, aynı zamanda benim en yakın arkadaşım, aşkla başlayıp arkadaşlıkla sona erdi diyemeyeceğim sadece bir artı daha kazandık...Oldukça hatrı sayılır bir süredir beraberiz 2006'dan beri, Kasım ayının güzel bir gününden itibaren düşe kalka bugünlere geldik...yani aslında uzun süredir, hayatıma yoldaşım zaten...



Uzun bir özlem yaşayacaktık yüksek lisans için öncesinde artık aileleri de yaklaşık 4 yıldır tanıdığımız için karşılıklı, yoğun istek üzerine söz-nişan olsun dedi-k-ler =) çünkü aslında ben İngiltereden dönünce daha iyi olacağını düşünüyordum ama neyse ki zaten farketmedi...Çok kısa bir zamanda alındığı için tüm kararlar açıkcası nişan üzerine öyle uzun, uzun düşünmedik. Çünkü ailesi şehir dışından geleceği için ve zaten çokta vakit olmadığı için ayırmak istemedik ikisini...eh tabi birbirimizi yüzyıllardır tanımamazı da önemli sözlenip birbirimizi tanıma aşamasını atlayıp, pat nişana geçtik ve şimdi de evleniyoruz =) aslında inanılmaz geliyor hala kulağa ama tatlı bir heyecan...İlk işimiz organizasyonu halletmek oldu ev mi, dışarısı mı derken Cuma günü istemenin evde yapılmasını, ertesi günde aile içinde yaklaşık 30 kişilik bir nişan yemeğine karar verdik.


Bu aşamada mekan çok önemli çünkü eğer İstanbul da yaşıyorsanız ve yazın bir orginazsyon düşünüyorsanız ben size 12 ay diyeyim, siz 9 ay önceden bulup buluşturmak gerekiyor. Bunun iki nedeni var; 1. Ramazan ayı ve bayramı artık yaza denk geldiği için 2. İstanbulda trilyon insan yaşadığı için tek nişan-düğün yapan siz değilsiniz o kadar çok ki!!! Hatta İstanbul da yaşamayıp İstanbul da yapanlar var artık gerisini siz düşünün olasılık hesabı yaparsanız sizin istediğiniz yeri, sizden başka birinin istememesi çok küçük bir ihtimal, elinizi çabuk tutun. Biz şans eseri içimize çok sinen bir yerde yaptık...Zaten az kişi ve sadece yemek olacağı için üstelik sadece 30 kişilik kolay ayarlayabildik...İstanbul'da biraz içerilerde kalan ama çok huzurlu bir yer var Messt Cafe adında, Nakkaştepe'de...Neyse şans eseri gittik, beğendik aaa niye burada yapmayalım dedik ve menümüzü seçip kaporamızı bıraktık. Macera asıl bundan sonra başlıyor. Ne nişan için ne de söz için elbisem yoktu. Zamanım da yoktu ki diktireyim zaten çalıştığım için abiyecileri dolaşacak zaman pek olmuyordu çünkü mesai'den sonra ya kapalı oluyordu çoğu ya da benim halim olmadığı için pek bir şey beğenmiyordum. Öyle kafamda belirli bir model de olmayınca internet yetişti yardımıma çünkü bayramın hemen ertesinde yapacaktık bir sürü yer de kapalı olacaktı. Baktım mağazaların kataloglarına ve adl'de aradığımı buldum. 

Normalde sarı rengini sevmememe rağmen antik roma modeli beni cezbetti. Sonra hangi mağazalarında olduğunu öğrenip çıktık yola bir kaç aksilik yaşanmasına rağmen alabildik Nişantaşı mağazalarından. Hatta iki yanındaki Roman mağazısından da söz elbisesini ayak üstü aldık...Bir de indirim olduğu için oldukça da uyguna geldi...Adl'den aldığım 250 tl ve Roman'dan da 80 tl'ye aldım ama söz elbisesinin görselini internette bulamadım. Üstü koyu mor dantelten altı ise pileli şifondu ve diz üstü, sıfır koldu. Sonra ayakkabıyı hallettim artık her yerde bulunan dore(simli, elbisenin üstü puldan doreydi aynı renk) kapalı burunlu topuklumu aldım 55 tl ye Cevahir'den. Söz için evde giyeceğim vardı zaten...Giyim kuşam bitti diyeceğimde fotoğraftaki kız kadar uzun olmadığım için yırtmaç başını almış gitmişti bizde terziye verdik biraz toparlasın diye çok becerikli Capitol terzisi eteğin şifonuyla astarını birbirine dikmiş...dedik bravo yani iyi ki başka bir şey yaptırmamışız neyse bayram bayram açık terzi arayışına girdik en sonunda nişan günü carrefour da bulduk. 


Söz çok hoştu, acemilik vardı iki ailede de aslında bir ilkti çünkü. Öyle ki nasıl oldu bitti çok anlamadık...Çay-Yüzükler-Kahve derken bitti gitti =) Ama en önemlisi benim canım arkadaşım Viverline oradaydı o olmasaydı misafirlerin kahve yerine ne içecekleri tartışılırdı çünkü heyecandan öyle kötü yaptım ki bir de aman diyip servis ettim =) köpüksüz de olurdu...ama her şeyden öte orada yanımda heyecanıma ortak olması çok anlamlıydı =) Ve gece heyecanla, fotoğraflarla bitti. İnanın söz fotoğrafları ben de hala yok çünkü Fatih'in bilgisayarında hala mail atacak...Siz düşünün...=) Neyse ertesi gün sabah erkenden Messt'e gittik ne var ne yok diye iyi ki gitmişiz çünkü masalarda tabak dışında hiç bir şey yoktu...Organizasyonu şirketlere bırakıyorlarmış o yüzden ellerinde masa örtüsü bile yokmuş...Aldık mı başa belayı koştur, koştur bir önceki gece istemeye geldiklerinde ki çiçekçiye 3 yuvarlak masa için 3 çiçek hazırlattık...Ayrıca Kervandan misafirlere anı olsun diye lavanta keseleri aldık, bir parça pahalılar ama davetli sayısı çok olmadığı için dışarıda yaptırsam yine aynı fiyata geliyordu. Yaklaşık 10-15 tl arası bir şeydi sanırım. Vazolorı, mumlukları ve kağıt peçeteleri Paşabahçeden ben hallettim, Tepehome dan da 10 kişilik yuvarlak masa örtüsünü bulamadık tabi biz de büyük kare aldık, uydurduk. Sonu hoş oldu ama malesef o telaştan masanın fotoğrafını çekemedik. Bu koşuşturmacaya terzi de eklendi en nihayet kuaföre gidebildik. Kuaförde senelerdir gittiğim güvendiğim yerdi ama...Hadi saç neyse kabarıklığı indirtmeyi başardım ama makyajımı malesef silecek vaktim yoktu öyle badana boyalı gittim nişana...Neden abartıyorlar çünkü aldıkları parayı çıkarmak için ama normalde hiç makyaj yapmayan biri için o makyaj çok ama çok fenaydı...Neyse kuaförden çıkıp gidebildik, sevdiklerimizle güzel bir yemek yedik, tadı hala damağımda bir pasta (http://www.levonpatisserie.com/) ile sonlardırdık. Çok tazeydi ve uygundu...Müzikler içinde arkada bangır bangır olmadan eski Türk filmi müzikleri çaldı...İnanılmaz keyifliydi ama o da bitti hemen anlamadan =) Kıssadan hisse bir şeyler ters gidebilir ve gidecektir de ee sizin moralinizde bozulabilir haklı olarak ama geçip gidiyor o da bir gün işte...Bakalım sıradaki round düğün onun altından kalkabilecek miyiz =) Kendinize ve bloguma iyi ve sık sık bakınız efendim =) Ayrıca bu kadar uzun postu delirmeden, duygusal geçişler yaşamadan okuyup bitirebildiğiniz için psikiyatr ve gözlük masraflarınız benden mail atın yeter =)





3 yorum:

  1. nehir var ya bu kadar olur. hayatim o kadar aksaklik icindeki hersey ama tahmin edebilecegin hersey ustuste geldi. sevgilimin babasinin ameliyati cikti bu donemde( ki malum ramazan ve bayram girmesi inanilmaz sekteye ugratti) buyuk ablam yurtdisindan geliyor ev esyalari yolda o hala gelmedi 5 kisilik aile ve biz beraber yasiyoruz 4 cocukla birlikte. ayni zamanda ablamin fitik ameliyati var.ve benim eylul ayinda tarihi net olmayan sinavlarim var malum oraya gitmem gerek.bunca seyin arasinda nasil yapabilirim bilmiyordum ama bi yerden basladim elbise kumasi ve terzi isi halledildi hediyelik havlular home store dan alindi hee bu arada evin mobilyalarini degistiriyorduk onlar da hala gelmedi bayram araya girdi diye o yuzden de eve alamiyoruz suan. yani hala isteme olmadi resmi olarak ama hala bi tarih yok ama bekleyerek bi yere varilmaz dedim basladim bi yerden. nisan bu zamanda inan kesinlikle mekan bulunmuyor ev ortami olucak gibi gozukuyor :( bazen bazi insanlarin dogumuyla birlikte cidden bi kosturmanin icine girdigine emin oldum yani. bazilarinin su gibi isleri yolunda gider benim her zaman bi dallanir budaklanir yani. neyse nasip ins guzel biterr bu isin sonu:) ama dedigin gibi aksilikleri cok takmayan bi insanim o yuzden moralim bozulmaz diye dusunuyorum simdiden. yazi icin cok tesekkurler inanilmaz tahmin edemicen kadar rahatladim tek hizla islerini halletmeye calisan kiz ben degilmisim boyle de olabiliyormus hallediliyormus :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Offf canım ya gercekten üst üste gelmiş sabır diliyorum...benim de nişan günü sınav gözetmenliğim vardı sağolsunlar gerçekten bile bile hem sabaha hem akşam üstüne...asistan arkadaşlarla takas ettik ama telefonum gün boyu susmadı =) diyorum ya aksilik hep olur senden kaynaklanmasa başkasından elbet pürüz çıkar ama iyi yapmışsınız çünkü yok onu bekle bu olsunla olmuyor bu işler....çünkü 40 kişi,40 dert hepsi hallolsun olmuyor çünkü insanoğlu dert bitmiyor =) hayırlısı olsun inşallah çok güzel geçer...zaten o gecenin nasıl geçtiğinden çok sonunda nişanlı olmanız seni çok mutlu ediyor =)

      Sil
  2. nehirim her satırı yaşadım inan ki o gün ki stresin, heyecanın ,sevimli bekleyişin, tatlı telaşın..
    en güzeli de tabi o an güzel olmasada kahveyi yaklaşık bi iki parmak az ve köpüksüz götürüşünden sonra birbirimize bakışımızı hiç unutmuycam can dostum :)) aksilikler hep çok istediğimiz şeylerde başrol.. öyle olmasına rağmen ne kadar sade ve sıktın (veee yok denecek kadar az makyajın vardı sen hiç yapmadığın için :))
    herşeyi dört dörtlük atlatıyorsun, evinin şahaneliğini zevkini diğer postlara biraz serp bence :)
    düğünde de mükemmel bi peri kızı 'mutlu son' a kavuşacak..

    YanıtlaSil